Η Ευφυΐα της Κομπίνας.

(Δημοσιεύτηκε στις 3/6/10 στην εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ)

Υπέρογκο χαοτικό έλλειμμα, χρέη δις, συγκεχυμένες και αόριστες ειδήσεις, όροι ακαταλαβίστικοι για τους πολλούς, ορολογίες (όπως τρόικα –μνημόνιο –σπρέντ –δημοσιονομικό κλπ.).

Διάχυτος πανικός καταστροφής, φαινομενική κρατική αμηχανία- υποταγή και μετά το επιδιωκόμενο: λαϊκή παράλυση!!!!.....

Αποτέλεσμα… η επίτευξη του προσχεδιασμένου ανήθικου πολιτικού εγκλήματος δηλαδή…..πρόσφορο έδαφος για μεταρρυθμίσεις και αντιλαϊκά μέτρα. 

Μερικά χρόνια πριν, όλα αυτά θα φάνταζαν σενάρια μίζερης- αρρωστημένης φασιστικής φαντασίας και ταυτόχρονα θα ήταν αιτίες για λαϊκή εξέγερση -επανάσταση .

Κάτι βρωμάει!. Κάτι δεν πάει!. Το ίδιο εδώ και χρόνια σύστημα ξαφνικά μπλόκαρε (;)!..

ΝΑΙ η χώρα έπρεπε να αλλάξει, υστερούσε των άλλων της ΕΕ σχεδόν σε όλα, η αφορμή όμως και ο τρόπος της αλλαγής, είναι που ξενίζει και κυρίως οι ξενόφερτοι επιτηρητές!.

Οι σύμμαχοι και εταίροι μας, χρόνια τώρα φρόντιζαν αγόγγυστα να μας χορηγούν (ύπουλα αφού γνώριζαν τα πάντα) και να μας δανείζουν.

Οι εκάστοτε κυβερνήσεις μας, αυτό το αλισβερίσι το παρουσίαζαν κατόρθωμα δικό τους σωτήριο για την ανάπτυξη της χώρας και κατά συνέπεια επίτευγμα καλής διαχείρισης.

Όμως το κοινό πασίγνωστο μυστικό, προϊόν διαχρονικής ρεμούλας- διαφθοράς και πλιάτσικου το δηλώσανε σαν τωρινή ανακάλυψη(!..), με μεθοδευμένη καθυστέρηση(!..) κάποιων (πάρα πολλών!..) χρόνων όταν όλοι το γνωρίζανε/με !!!.... 

Με το ξέσπασμα της κρίσης αποδεικνύεται στην κυριολεξία, ο προσχεδιασμένος ύπουλος και ανέντιμος ρόλος όλων τους.

Όσοι μας δάνειζαν το έκαναν για να μας έχουν μόνιμους, σίγουρους και καταχρεωμένους πελάτες της παραγωγής των βιομηχανιών τους και όχι μόνο…

Αφού ταυτόχρονα κυβερνούσαν στην κυριολεξία την χώρα φροντίζοντας (με τις γνωστές πλέον προμήθειες) να έχουν ανθρώπους κλειδιά σε κάθε κυβέρνηση, δημιουργώντας έτσι κατευθυνόμενη εσωτερική και εξωτερική πολιτική.

Σήμερα στο απόγειο αυτής της εξάρτησης –επιβολής, εφαρμόζοντας γνήσιες μεθόδους τοκογλύφων ολκής προσπαθούν, να επιτύχουν τον απόλυτο έλεγχο της χώρας.

Εξ ου και το αποικιοκρατικό μνημόνιο!!!!......    

 

Τακτική που όπως αποδεικνύεται είναι γενικευμένη και θα αφορά και άλλες χώρες που έπονται… και που από ότι διαφαίνεται αποσκοπεί στον πλήρη έλεγχο τους.

Η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί και επιμένει να αυτοχαρακτηρίζεται.. σωτήρας!.. με τα λόγια και τιμωρός!… με τα έργα.

Δεν σώζεις!!.. επιβάλλοντας μεταρρυθμίσεις εξαθλίωσης –διάλυσης -εξαφάνισης, σκορπίζοντας παντού τον πανικό.

Αυτές οι ενέργειες θυμίζουν πλοίαρχο υπεύθυνο τραγικού ναυαγίου που στην κρίσιμη ώρα της σωτηρίας των ναυαγών καταστρέφει τις σωσίβιες λέμβους διαδίδοντας ταυτόχρονα πως οι πιθανότητες διάσωσης είναι ελάχιστες έως μηδαμινές. 

Η χώρα είναι γεγονός πως υπολείπεται πολλών άλλων σύγχρονων κοινωνιών.

Υστερούμε στην παιδεία, στην έρευνα, στην βιομηχανία.

Μας λείπουν οι εμπειρίες, η απόδοση, η παραγωγή, η ανταγωνιστικότητα, η οργάνωση, ο εξοπλισμός (όχι στρατιωτικός), η εφαρμογή των Νόμων.

Αυτή όμως είναι μία πλασματική πραγματικότητα σκόπιμα επιδιωγμένη και επιβεβλημένη, από όλους αυτούς που ΔΕΝ ήθελαν και ΔΕΝ θέλουν την πρόοδο και την εξέλιξη,

Άλλοι με απώτερο σκοπό –επιδίωξη την επικράτηση της κλεπτοκρατίας αποβλέποντας στην αδυναμία αντίδρασης και ελέγχου!!...

Αλλά και εκείνοι που αποβλέπουν και αποσκοπούν στην διαχειριστική κυριαρχία της.

Στον αντίποδα:

Έχουμε να επιδείξουμε σαν λαός άριστα δείγματα χαρακτήρα, αντίληψης, άμεσης προσαρμογής και προόδου.

Για παράδειγμα η συμπεριφορά μας στους δημόσιους χώρους του ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ όταν το χρησιμοποιούμε, όπως και η διαγωγή μας σαν οικοδεσπότες στην Ολυμπιάδα του 2004, έδειξαν ότι ξέρουμε να συμπεριφερόμαστε ανάλογα, αρκεί να το αξίζει και να μας ικανοποιεί.

Μπορούμε να είμαστε οι καλύτεροι και ΟΧΙ χύμα όπως μας παρουσιάζουν.

Χιλιάδες συμπατριώτες μας διαπρέπουν σε όλο τον κόσμο.

Δεκάδες φοιτητές, σπουδάζουν στο εξωτερικό και καταξιώνονται αξιοκρατικά, αποτελώντας ξεχωριστές κοινωνικές μονάδες.

Όταν και όπου μας δίνονται οι δυνατότητες για έρευνα, τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά.

                     

Επίσης μεγαλουργούμε δημιουργικά με μόνα εφόδια την αντίληψη, το φιλότιμο και το πείσμα, αρκεί να υπάρχουν κίνητρα, ιδανικά και οράματα.

Από την άλλη η χώρα έχει σπάνιο, πανέμορφο και πολύμορφο για εκμετάλλευση φυσικό πλούτο, αρκεί να αναφέρω:

Τα δεκάδες ποιοτικά αγροτικά προϊόντα αλλά και τις χιλιάδες περιζήτητα σπάνια βότανα. 

Το κλίμα και τις πανέμορφες περιοχές που αποτελούν τουριστικούς πόλους έλξης, σίγουρους θησαυρούς εκμετάλλευσης.

Το γεωφυσικό προφίλ που προδίδει υπέδαφος με σπάνια –άγνωστα κοιτάσματα και ανεκμετάλλευτα ορυκτά.

Τέλος την ιδιομορφία των εδαφών που σε απόλυτο συνδυασμό με την γεωγραφική θέση, παρέχουν ευνοϊκό πεδίο με απεριόριστες δυνατότητες για εφαρμογή των ήπιων μορφών ενέργειας.

Όλα αυτά όμως μένουν ανεκμετάλλευτα!... και σαν να μην υπάρχουν!..  

Χρεοκοπήσαμε!.....Τυχαίο; Δεν Νομίζω!.. Τι να φταίει;

Πάντως όχι εμείς, οι πολίτες!.. όπως ασύστολα μας κατηγορούν.

Το ένα και μοναδικό μας φταίξιμο είναι που εμπιστευτήκαμε τις τύχες μας στις κυβερνήσεις που κατά καιρούς ψηφίσαμε και εκλέξαμε οι οποίες αποδεδειγμένα πλέον, είναι υπεύθυνες των πάντων.

Η Ελληνική κοινωνία η χώρα μας, δεν έχει μόνο οικονομική κρίση. Η κρίση είναι γενική!.... Υπάρχει κρίση αρχών και αφορά όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Ο αντίκτυπος φαίνεται στην διαχείριση, στην παραγωγή, στην παιδεία, στην δικαιοσύνη, στις σχέσεις μας και την συμπεριφορά μας.

Σαν Αρχιτέκτονας έχω μάθει πως το περιβάλλον πλάθει ήθη- χαρακτήρες και κατ επέκταση συμπεριφορές. 

Το περιβάλλον όμως μιας χώρας δεν είναι μόνο το φυσικό, αλλά και αυτό το κοινωνικό που ορίζεται όχι μόνο από τους Νόμους αλλά και από ΑΡΧΕΣ που βασίζονται στον αλληλοσεβασμό την αξιοπρέπεια την αισθητική …..το ευ πράττειν και αγωνίζεσθε…..    

Όλα αυτά οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων φρόντισαν εσκεμμένα να τα εξαφανίσουν.

Όπλα τους η τακτική του τζόγος, άρτος και θεάματα αλλά και το παράλογο φόρτωμα της καθημερινότητας με αναχρονιστικές γραφειοκρατικές δεσμεύσεις και οικονομικές υποχρεώσεις.   

Κατάφεραν έτσι να διαχειρίζονται τα πάντα δίχως έλεγχο κάνοντας ελεύθερα ξεδιάντροπο πλιάτσικο και ξεπούλημα της χώρας στην κυριολεξία (βλέπε ΔΝΤ -τρόικα).

Θεμιτά η αθέμιτα αποπροσανατόλισαν τον κόσμο.

Το χρήμα έγινε ιδανικό και ταυτόχρονα ανάγκη επιβίωσης, η υπερκατανάλωση χόμπι, η αδιαφορία για τα κοινά συνείδηση.

Τα πρότυπα, τα ιδανικά, τα οράματα η αξιοπρέπεια εξαφανίστηκαν και ….να τα αποτελέσματα …

Στο απόγειο αυτής της κατάστασης …το χρέος…

Οι πρωτεργάτες είχαν και έχουν το θράσος να λένε πως …Χρωστάμε δις!...

Το άκουσμα πανικοβάλει!...αυτό άλλωστε θέλουν έτσι επιτυγχάνεται ο σκοπός, που δεν είναι άλλος από την παράλυση….

Γιατί δεν λένε παράλληλα πόσα είναι και τα έσοδα αυτής της χώρας, που φυσικά δεν είναι μόνο από την φορολογία. 

Τα πολλά μηδενικά των εξόδων (+χρέη) είναι αμοιβαία των εσόδων, τα δις αναφέρονται για ανέντιμο εντυπωσιασμό.

Παραδείγματα ενδεικτικά:

Πόσα είναι τα κρατικά έσοδα (αν δεν κάνω λάθος πάνω από το 50% του τζίρου) από την κινητή τηλεφωνία και ακόμη από όλες αυτές τις εταιρείες με τα διάφορα νούμερα, όπως το 118…, των πενταψήφιων για SMS,  αλλά και αυτών με αρχή το 90…

Πόσα τα έσοδα από τον ΟΠΑΠ; Από τα διόδια;

Γιατί ποτέ τους δεν ανέφεραν με συγκεκριμένα στοιχεία –ονόματα, που πήγαν αυτά τα χρήματα του χρέους;

Ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα (επιτροπές κλπ.) έγινε για την δημιουργία εντυπώσεων και για κομματική εκμετάλλευση.

Ποιος τους είπε ότι έχουν το δικαίωμα της απόκρυψης και πολύ περισσότερο της ανήθικης παραγραφής, πως έχουν την απαίτηση από εμάς να είμαστε έντιμοι και συνεπείς όταν οι ίδιοι με περίσσιο θράσος κάνουν το αντίθετο.

Γιατί αναγκάζουν στο ξεπούλημα περιουσιών και δεν κάνουν κάτι παρόμοιο με την κρατική περιουσία.

Γιατί δεν δίνουν κίνητρα επενδύσεων που θα φέρουν έσοδα σε πολλές κατηγορίες επαγγελματιών, άρα και στο ίδιο το κράτος.

Η απάντηση είναι απλή αλλά πολυδιάστατη.

Δεν θέλουν γιατί εκτελούν συντεταγμένες εντολές και ταυτόχρονα γιατί δεν μπορούν, το είδος τους δεν είναι για τα βαθιά.

Η πολιτική συμβαδίζει με την ευφυΐα της κομπίνας, αλλά όχι με την ευφυΐα της προόδου, της εξέλιξης, της ανταγωνιστικότητας και κατά συνέπεια της ευημερίας.